Wpływ spożycia jodu na choroby tarczycy w Chinach ad 6

Ponadto, im wyższy poziom przeciwciała przeciw peroksydazie tarczycy, tym wyższy odsetek osób z kontynuacją eutyreozy (54,8% badanych z poziomem 50 do <100 IU na mililitr, 80,5% z poziomem 100 do <500 IU na mililitr i 93,9% przy poziomie 500 jm na mililitr lub więcej). Tę samą tendencję stwierdzono u osób z wysokim poziomem przeciwciał przeciwko tyreoglobulinie. Rycina 1. Ryc. 1. Skumulowana częstość występowania nadnormalnych poziomów tyreotropiny u osób z prawidłową czynnością tarczycy i wysokim poziomem przeciwciała peroksydazy tarczycy lub przeciwciała przeciwko tyreoglobulinie. Podaż jodu była nieznacznie niewystarczająca w Panshan, więcej niż wystarczająca w Zhangwu, a nadmierna w Huanghua. Skumulowana częstość występowania zwiększyła się wraz ze wzrostem spożycia jodu.
Skumulowana częstość występowania ponadnormalnych poziomów tyreotropiny (większa niż 4,8 mIU na litr) wśród osób z euternidem, u których również występowały wysokie poziomy przeciwciał przeciw peroksydazie tarczycy lub przeciwciała tyreoglobuliny, wzrastała wraz ze wzrostem spożycia jodu we wszystkich trzech kohortach (ryc. 1). Skumulowana częstość występowania wśród osób z wysokim poziomem przeciwciała przeciw peroksydazie tarczycy różniła się istotnie pomiędzy trzema kohortami (.2 = 9.3, P = 0.01) oraz między Panshanem i Huanghua (.2 = 8.3, P = 0.004), ale nie między Zhangwu i Panshanem (.2 = 1,2, P = 0,26) lub Huanghua (.2 = 3,4, P = 0,07). Skumulowana częstość występowania wśród osób z wysokim poziomem przeciwciał przeciwko tyreoglobulinie różniła się istotnie pomiędzy trzema kohortami (.2 = 7,2, P = 0,03) oraz między Panshanem i Huanghua (.2 = 5,8, P = 0,02) i Zhangwu (.2 = 4,6, P = 0,04 ), ale nie pomiędzy Zhangwu i Huanghua (.2 = 0,8, P = 0,36).
Nadczynność tarczycy
Nie było znaczących różnic w skumulowanej częstości jawnej nadczynności tarczycy ani choroby Gravesa-Basedowa wśród trzech kohort (tab. 3). Choroba Gravesa-Basedowa była główną przyczyną jawnej nadczynności tarczycy, stanowiącej 58,3% przypadków w Panshan, 58,3% w Zhangwu i 71,4% w Huanghua.
Częstość występowania subklinicznej nadczynności tarczycy różniła się istotnie pomiędzy trzema kohortami (.2 = 19,2, P <0,001) oraz między Huanghua i Panshan (.2 = 15,5, P <0,001) i Zhangwu (.2 = 18,5, P <0,001), ale nie między Panshanem a Zhangwu (.2 = 0,07, P = 0,79). Spośród 115 osób z subkliniczną nadczynnością tarczycy na początku badania, 92 (80,0 procent) uczestniczyło w obserwacji w 2004 r., A żadna nie otrzymała leczenia z powodu tej choroby. W okresie obserwacji 5 (5,4 procent) miało jawną nadczynność tarczycy, 18 (19,6 procent) nadal miało subkliniczną nadczynność tarczycy, a 66 (71,7 procent) stało się eutyreozą. Nie było znaczącej różnicy w tych proporcjach między trzema kohortami.
Analiza regresji logistycznej wykazała, że poziom tyreotropiny poniżej 0,3 mIU na litr (iloraz szans, 5,7; przedział ufności 95%, 2,1 do 15,0), wysoki poziom przeciwciała przeciwko peroksydazie tarczycy (iloraz szans, 3,8; przedział ufności 95%, 1,7 do 8,8), a obecność dowolnego rodzaju wole (iloraz szans, 3,1; 95-procentowy przedział ufności, 1,4 do 6,8) były czynnikami ryzyka jawnej nadczynności tarczycy.
Goiter
Częstość występowania rozlanego wole różniła się istotnie dla wszystkich porównań (wśród wszystkich trzech kohort, .2 = 91,7, P <0,001; Panshan vs [więcej w: chirurgia estetyczna kraków, ile kosztują badania wysokościowe, trwałe usuwanie owłosienia ] [patrz też: łąkotka rehabilitacja, niedoczynność tarczycy a depresja, nieulotne cda ]