Strategie globalnej eliminacji choroby Heinego-Medina do roku 2000

W maju 1988 r. Światowe Zgromadzenie Zdrowia oświadczyło, że Światowa Organizacja Zdrowia zaangażowała się w globalne zwalczanie choroby Heinego-Medina przed 2000 rokiem1. Eliminacja choroby Heinego-Medina, podobnie jak w przypadku ospy prawdziwej, wiąże się z dodatkowym kryterium eliminacji miejscowej transmisji dzikiego wirusa. W niniejszym dokumencie dokonano przeglądu osiągniętych postępów, nakreślono bieżące cele oraz zwrócono uwagę na badania i rozwój wymagane do osiągnięcia celu globalnej eliminacji. tło
Inicjatywę globalnego zwalczania choroby Heinego-Medina koordynuje rozszerzony program szczepień (EPI), ustanowiony przez Światowe Zgromadzenie Zdrowia w 1974 r. Pierwotnym celem EPI było zapewnienie usług szczepień do 1990 r. Wszystkim dzieciom świata. w pierwszym roku życia przeciw błonicy, tężcowi, krztuścowi, odrze, gruźlicy i poliomyelitis. Jako priorytet przyjęto również szczepienie kobiet w wieku rozrodczym w celu ochrony noworodków przed noworodkowym tężcem.
Rysunek 1. Rysunek 1. Globalne pokrycie szczepionkami zawartymi w rozszerzonym programie szczepień w latach 1986-1990. Wartości odnoszą się do pokrycia wśród dzieci poniżej roku życia, które zostały zaszczepione przedstawionymi szczepionkami i są oparte na danych dostępnych w sierpniu 1991. Szczepionka przeciw odrze otrzymała dzieci w wieku poniżej dwóch lat, a toksoid tężca u kobiet w wieku rozrodczym. BCG oznacza szczepionkę Calmette-Guérin z Bacille, szczepionkę DPT3 przeciw błonicy i krztuścowi-tężcowi (trzy dawki) i trójwalentną szczepionkę poliwirusową TOPV3 (trzy dawki).
W 1974 r. Szacuje się, że zasięg szczepień w krajach rozwijających się jest niższy niż 5 procent w przypadku szczepionek dystrybuowanych przez EPI, z wyjątkiem nieco większego zasięgu szczepionki Calmette-Guérin (BCG). W następnych latach programy szczepień zostały wzmocnione, a EPI przekształciła się w szeroką koalicję programów krajowych, organizacji Narodów Zjednoczonych, wielostronnych i dwustronnych agencji rozwoju oraz grup ochotniczych. Według danych przekazanych do EPI w sierpniu 1991 roku, 83 procent dzieci na całym świecie otrzymało trzy dawki szczepionki przeciw błonicy i krztuścowi (DPT), a 85 procent otrzymywało trzy dawki trójwalentnej doustnej szczepionki przeciw polio (TOPV) w pierwszym roku życia (ryc. 1). Pokrycie szczepionką BCG wynosiło 90 procent, a szczepionki przeciw odrze – 80 procent. Uodpornienie kobiet w wieku rozrodczym na toksoid tężcowy wciąż pozostaje w tyle. Obecnie zasięg kobiet w ciąży z dwiema lub więcej dawkami toksoidu tężca wynosi tylko 34 procent na całym świecie.
Wraz z osiągnięciem tych poziomów zasięgu, priorytety2 EPI dla lat 90. stały się (1) osiągnięciem i utrzymaniem we wszystkich krajach pełnego zakresu szczepień wszystkimi antygenami stosowanymi przez EPI; (2) kontrolowanie docelowych chorób za pomocą takich środków, jak zwalczanie choroby Heinego-Medina na całym świecie do roku 2000, zmniejszenie liczby przypadków odry o 90 procent liczby przed udostępnieniem szczepionki oraz wyeliminowanie tężca noworodków do 1995 r .; (3) poprawa nadzoru w celu zapewnienia dokładnej oceny postępów programu; (4) wprowadzanie w ramach rutynowych usług szczepień nowych lub ulepszonych szczepionek, gdy będą one dostępne dla zdrowia publicznego; (5) promowanie innych praktyk w podstawowej opiece zdrowotnej, które są odpowiednie dla systemu dostarczania EPI i populacji docelowej; oraz (6) przeprowadzanie badań i rozwoju na poparcie powyższego.
Poliomyelitis jest pierwszą chorobą, której wyniszczenie jest celem EPI.3. Polio jest z natury trudniejsze do zwalczenia niż ospa
[podobne: olx kłobuck, feroplex, jedlina zdrój sanatorium ]