Neuropatologia sądowa i neurologia

Dziedzina neuropatologii sądowej w dużej mierze weszła sama w sobie w ciągu ostatnich 30 do 40 lat. Pierwsza książka z tym tytułem (Forensic Neuropathology: Uszkodzenia mózgu i rdzeń kręgowy o znaczeniu medyczno-prawnym, Mundelein, Ill .: Callaghan) została napisana przez nieżyjącego już Cyryla B. Courville a w 1964 r. Jestem autorem następnej książki (Forensic Neuropathology New York: Raven Press) w 1988 r. Ostatnio pojawiła się kolejna książka na ten temat: Forensic Neuropathology, wydana przez Helen L. Whitwell (Londyn: Hodder Arnold, 2005). Zarówno ta nowa książka, jak i dzieło Oehmichena i współpracowników są ważnymi dodatkami do literatury. Dobry materiał źródłowy do neuropatologii sądowej jest często trudny do znalezienia. Wiele podręczników patologii sądowej zawiera adekwatne rozdziały poświęcone uszkodzeniom mózgu i niektórym innym tematom związanym z neuropatologią, ale niewiele więcej. Przez wiele lat tylko nieliczni neuropatolodzy praktykowali medycynę sądową; dzisiaj robi to wielu neuropatologów. Można śmiało powiedzieć, że istnieje szerokie zainteresowanie i uznanie dla neuropatologii w większości ośrodków medycyny sądowej, w amerykańskim systemie prawnym i za granicą – dlatego ta książka jest na czasie i mile widziana.
Oehmichen i jego współautorzy uszanowali zapisy dotyczące stypendium w patologii chorób mózgu i zastosowania badań neuropatologicznych w medycynie sądowej, a także opublikowali wiele ważnych artykułów w szanowanych czasopismach fachowych. Oehmichen od wielu lat związany jest z Klinikami Uniwersyteckimi w Szlezwiku-Holsztynie i Instytutem Medycyny Sądowej w Lübeck w Niemczech. Ta 660-stronicowa książka stanowi najprawdopodobniej kulminację jego twórczości i zostanie przyjęta przez poważnych czytelników książek na temat medycyny sądowej i neuropatologii.
Forensic Neuropathology and Neurology obejmuje praktycznie wszystkie aspekty chorób neurologicznych i możliwe zastosowania medycyny sądowej w tej gałęzi medycyny, w szczególności mechanizmy, starzenie i datowanie różnych procesów. Autorzy często porównują i kontrastują różnice między różnymi zagadnieniami i wyjaśniają ich znaczenie zarówno dla patologów niemieckich, jak i amerykańskich; w ten sposób unikają poczucia odosobnienia. W 1993 r. Sąd Najwyższy Stanów Zjednoczonych orzekł w sprawie Daubert przeciwko Merrell Dow, że sędziowie federalni są zobowiązani do zweryfikowania zeznań ekspertów i przyznania się do nich tylko wtedy, gdy jest to wiarygodne i odpowiednie. Chociaż w Stanach Zjednoczonych tak zwany standard dowodów naukowych Dauberta jest ważnym punktem odniesienia w kwestii dopuszczalności w sądzie, najwyraźniej nie ma on odpowiednika w Niemczech ani nigdzie indziej; dlatego być może zrozumiałym jest, że dyskusja na ten temat nie jest podejmowana w tej książce. Neuropatologia sądowa i neurologia są napisane w przejrzysty sposób, bez żargonu i nadmiar denerwujących skrótów. Niejasne terminy są ogólnie zdefiniowane, a odniesienia są na ogół istotne i aktualne. Zdjęcia są wspaniałe i odzwierciedlają troskę i czas poświęcony na ich przygotowanie.
Książka jest podzielona na prawdopodobnie zbyt wiele rozdrobnionych rozdziałów. Fragmentacja, która może być irytująca lub myląca dla niektórych czytelników, powoduje wiele nakładania się rozdziałów i powtórzeń, a czasami różnych prezentacji tego samego materiału. Ponadto rozdział 25 dotyczący przemocy fizycznej opisuje wysoce kontrowersyjną kwestię tak zwanego syndromu wstrząśniętych niemowląt i innych problemów związanych z nieprzyjemnym urazem głowy; ten rozdział stanowił dla mnie największą kwestię Ta część książki ma znaczenie większe niż akademickie, ponieważ materiał tutaj przedstawiony prawdopodobnie trafi do sądów, gdzie osoby oskarżone o potrząsanie niemowlęciem, a tym samym powodujące obrażenia lub śmierć, mogą być sądzone za swoje życie. Można słusznie zauważyć, że wśród wielu lekarzy istnieją poważne pytania dotyczące istnienia zespołu wstrząśniętych niemowląt. Typowe badanie literatury na poparcie tego syndromu przedstawiono w tym rozdziale książki, ale tylko kilka ważnych biologicznych, mechanicznych, patologicznych i naukowych wyzwań związanych z istnieniem tego syndromu jest wspomnianych, z wyjątkiem przemijania. W innej książce naukowej ten brak równowagi jest kłopotliwy. Czytelnik może odejść z przekonaniem, że wstrząśnięty syndrom niemowlęcia jest faktem, nie doceniając faktu, że na tym pisaniu ożywiona debata nad trafnością materiału rozdziału i jego znaczenia jest aktywna zarówno w literaturze, jak i sądzie. Z wyjątkiem tego rozdziału, książka jest wysokiej jakości.
Ten podręcznik może zajmować użyteczne miejsce w bibliotece. Będzie pomocna dla patologów sądowych, neuropatologów i wielu innych. Jak każda książka ma swoje niedoskonałości, które należy docenić za to, czym są. Niemniej przeważa wartość nadrzędna książki.
Jan E. Leestma, MD
1440 N. Kingsbury St., Chicago, IL 60622
[email protected] com
[patrz też: medicus lubin kontakt, mleko z orzechów laskowych, kwas hialuronowy opole ]
[przypisy: dyżury aptek olecko, olx bystrzyca kłodzka, seminogram kraków ]