N-acetylocysteina i nefropatia wywołana kontrastem w pierwotnej angioplastyki ad 6

Dlatego też, w erze, w której pierwotna angioplastyka jest preferowaną terapią reperfuzyjną, uzasadnione są interwencje profilaktyczne przeciw nefropatii wywołanej kontrastem. Celem jest dalsze zmniejszenie zachorowalności i umieralności w tych warunkach klinicznych. Ostatnio uwaga skupiła się na N-acetylocysteinie jako leku łagodzącym toksyczność wywołaną działaniem środka kontrastowego, ze względu na jej zdolność do wychwytywania wolnych rodników tlenowych, zapobiegając w ten sposób bezpośredniemu utleniającemu uszkodzeniu tkanek i jego zdolności do przeciwdziałania wywołanemu przez barwnik skurczowi naczyń nerkowych. 9,10,32 Tepel i wsp. [8] podali, że doustna N-acetylocysteina (600 mg dwa razy dziennie) plus nawodnienie, przed i po ekspozycji na środek kontrastowy, oferuje znaczącą ochronę przed nefropatią wywołaną przez kontrast, w porównaniu z samą hydratacją, u pacjentów z przewlekłą niewydolnością nerek otrzymujących małą dawkę (75 ml) dożylnie podawanego środka kontrastowego. Wyniki te zostały potwierdzone przez niektóre, ale nie wszystkie, kolejne próby, więc nie dostarczono jednoznacznych dowodów na skuteczność N-acetylocysteiny.16,21
Dwa ostatnie badania potwierdzają hipotezę, że większa dawka N-acetylocysteiny może być potrzebna, gdy stosuje się dużą objętość środka kontrastowego.22,28 W badaniu Rapid dla zapobiegania zaburzeniom czynności nerek wywołanym kontrastem (RAPPID), 22 pacjentów z łagodną lub umiarkowaną niewydolnością nerek poddawaną planowym zabiegom wieńcowym otrzymywała dożylnie N-acetylocysteinę w dawce 150 mg na kilogram przed ekspozycją na kontrastową pożywkę (objętość środka kontrastowego,> 200 ml) i dawką 50 mg na kilogram w ciągu następnych czterech godzin. U pacjenta o wadze 70 kg odpowiada to skumulowanej dawce N-acetylocysteiny wynoszącej 14 000 mg, która jest znacznie wyższa niż ta stosowana w badaniu Tepela i wsp. 8 (2400 mg). Badanie RAPPID wykazało istotnie mniejszą częstość występowania nefropatii wywołanej przez kontrastujący ośrodek u pacjentów leczonych w porównaniu z grupą kontrolną (5 procent w porównaniu z 21 procentami, P = 0,04).
W innym badaniu z udziałem pacjentów z przewlekłą niewydolnością nerek28 wyniki standardowych (600 mg) lub wysokich (1200 mg) dawek N-acetylocysteiny podawanych doustnie dwa razy na dobę porównywano przed i po podaniu środka kontrastowego. Częstość nefropatii indukowanej przez kontrast była mniejsza u pacjentów otrzymujących dużą dawkę (4% w porównaniu z 11%, p = 0,03). Korzyść z wysokiej dawki N-acetylocysteiny była większa u pacjentów otrzymujących większą objętość środka kontrastowego (tj. . 140 ml). Zgodnie z tymi obserwacjami, nasze odkrycia potwierdzają zależny od dawki efekt ochronny N-acetylocysteiny. W naszym badaniu częstość występowania nefropatii wywołanej podaniem kontrastu była istotnie niższa u pacjentów otrzymujących skumulowaną dawkę 6000 mg niż u pacjentów otrzymujących skumulowaną dawkę 3000 mg. Częstość nefropatii wywołanej przez kontrast w średnim okresie była niezależnie związana z obecnością zarówno zaburzeń czynności nerek na początku badania, jak i bardziej upośledzonej funkcji lewej komory. Sugeruje to, że upośledzenie czynności nerek i serca może znacznie zwiększać ryzyko wystąpienia nefropatii wywołanej przez kontrast, u tych pacjentów, oraz że obserwowane ostre pogorszenie czynności nerek może być wynikiem wspólnego działania toksyczności środka kontrastowego i ostrego uszkodzenia niedokrwiennego
[patrz też: ile kosztują badania wysokościowe, usg kolana krakow, piperine forte gdzie kupić ]
[więcej w: łąkotka rehabilitacja, niedoczynność tarczycy a depresja, nieulotne cda ]