Kontrolowana próba syntetycznego środka powierzchniowo czynnego u niemowląt ważących 1250 G lub więcej z zespołem zaburzeń oddechowych ad 6

Zmniejszenie ogólnej śmiertelności w 28 dniu było statystycznie istotne zarówno w analizie zamiaru leczenia, jak i w analizie według leczenia otrzymanego po wykluczeniu (Tabela 2). Gdy niemowlęta miały jeden rok życia (dostosowane do wcześniactwa), zmniejszenie ogólnej śmiertelności nie było istotne w żadnej z analiz (tabela 2). Obniżenie o połowę częstości występowania dysplazji oskrzelowo-płucnej w grupie środków powierzchniowo czynnych było statystycznie istotne w obu analizach (tabela 2). Ponadto, wyniki Edwardsa dotyczące radiologicznej ostrości dysplazji oskrzelowo-płucnej na błonach klatki piersiowej otrzymanych w dniu 28 u przeżywających niemowląt były istotnie niższe u osób traktowanych syntetycznym środkiem powierzchniowo czynnym (P <0,001 w teście log-rank); szczegóły są dostępne w innym miejscu. * Obniżenie częstości występowania śmierci lub przeżycia noworodków przez 28 dni z dysplazją oskrzelowo-płucną było statystycznie istotne w obu analizach (tabela 2) Przyczyny śmierci
Pierwotne przyczyny zgonu, określone przez neonatologów nieświadome zadań leczenia niemowląt, wymieniono w Tabeli 4. Liczba zgonów przypisywanych RDS była istotnie niższa w grupie leczonej syntetycznym środkiem powierzchniowo czynnym (P = 0,019). Zmniejszenie ogólnej śmiertelności po 28 dniach u niemowląt, które otrzymały środek powierzchniowo czynny, utrzymywało się przez rok skorygowanego wieku (tabela 2) (więcej danych można uzyskać w innym miejscu *). Częstość zgonów po okresie noworodkowym była podobna w obu grupach, ale zespół nagłej śmierci niemowląt nie reprezentował żadnej z późnych zgonów w grupie kontrolnej i jedną trzecią późnych zgonów w grupie środków powierzchniowo czynnych (Tabela 4).
Początek i czas działania środka powierzchniowo czynnego
Rysunek 1. Rysunek 1. Początek działania środka powierzchniowo czynnego Lewy panel pokazuje średnie zmiany odsetka zainspirowanego tlenem ([O2]), środkowy panel zmienia średnie ciśnienie w drogach oddechowych (MAP), a prawą określić stosunek tętniczego do pęcherzykowego ciśnienia tlenowego (PaO2: PAO2) po dwóch i sześciu godzinach po leczeniu (pierwszy i drugi punkt, w którym zebrano dane) u niemowląt losowo przydzielonych do grupy otrzymującej placebo z powietrza (otwarte słupki) lub syntetycznego środka powierzchniowo czynnego (kreskowane paski ). Paski T wskazują błędy standardowe. Znacząca poprawa [O2] i PaO2: PAO2 była widoczna w ciągu dwóch godzin po traktowaniu środkiem powierzchniowo czynnym i znaczącej poprawie MAP o sześć godzin.
Zapotrzebowanie na tlen (P = 0,0001) i stosunek ciśnienia krwi tętniczej do pęcherzyków płucnych (P = 0,0001) uległo znacznej poprawie po dwóch godzinach od podania u noworodków otrzymujących syntetyczny środek powierzchniowo czynny, po raz pierwszy odnotowano pomiary (ryc. 1); średnie ciśnienie w drogach oddechowych uległo znacznej poprawie po 6 godzinach od leczenia (p = 0,0004), po drugim pomiarze odnotowano (ryc. 1).
Figura 2. Figura 2. Czas działania środka powierzchniowo czynnego. Panele górny, środkowy i dolny pokazują średnie stężenia tlenu w kategoriach procentowej zawartości tlenu, średniego gradientu ciśnienia tętniczego do pęcherzykowego tlenu (PaO2: PAO2) i średniego ciśnienia w drogach oddechowych (MAP), odpowiednio dla pierwsze siedem dni życia u niemowląt losowo przydzielonych do grupy otrzymującej placebo lub syntetyczny środek powierzchniowo czynny. Paski pokazują błędy standardowe. Pierwszy narysowany punkt to linia podstawowa (0), bezpośrednio przed zabiegiem, w górnym i dolnym panelu
[hasła pokrewne: olx bystrzyca kłodzka, apteka internetowa rzeszów, siłownie plenerowe ]