Identyfikacja i przeżycie nosicieli mutacji w DNA Mismatch-Repair Genes in Colon Cancer ad 6

Niestabilność mikrosatelitarną guza i dane immunohistochemiczne oceniano w etapie 2 w celu udoskonalenia przewidywania nośnika uzyskanego z etapu 1. Zmienne kliniczne, które były znaczące w analizie jednowymiarowej (Tabela 4 i Tabela 3 Dodatku Aneks) zostały użyte do zbudowania etapu modelu . Czynnikami i wartościami P w analizie jednoczynnikowej były: wiek (P <0,001), płeć (P = 0,03), umiejscowienie guza (P <0,001), obecność guzów synchronicznych lub metachronicznych (P = 0,001), pierwsze -zależne od raka jelita grubego (P <0,001) i mające krewnego pierwszego stopnia z rakiem endometrium (P = 0,006). (Równanie do obliczenia prawdopodobieństwa przewoźnika jest wymienione i opisane w sekcji Metody.25) Liczba dotkniętych krewnych nie była istotnym predyktorem statusu mutacji. Zamiast tego model dawał pierwszeństwo najmłodszemu krewnemu pierwszego stopnia, co skutkowało trzema możliwymi kategoriami historii rodziny (jak opisano w sekcji Metody). Wydajność modelu można ocenić na różnych odcinkach, co pozwala dostosować proporcję pacjentów do etapu 2.26. Wyniki można porównać z kryteriami Amsterdamu lub Bethesda w połączeniu z niestabilnością mikrosatelitarną i danymi immunohistochemicznymi (Tabela 4 i Tabela 3 Dodatkowego Dodatku ). Zastosowanie kryteriów Amsterdamu dało czułość i swoistość podobną do tych uzyskanych przy użyciu etapu modelu przy granicy prawdopodobieństwa 0,45, podczas gdy kryteria Bethesdy działają podobnie do wartości granicznej zbliżonej do wartości 0,005. W etapie 2 immunobarwienie zidentyfikowało dwie trzecie wszystkich nośników (95-procentowy przedział ufności, 0,46 do 0,77) i miało dodatnią wartość predykcyjną równą 80% (przedział ufności 95%, 0,66 do 0,95, granica prawdopodobieństwa, 0,05) (tabela 3 Dodatek dodatkowy). Dodatek immunobarwienia może udoskonalić przewidywanie nośnika, ponieważ stopień modelu (przy wartości odcięcia 0,05) zidentyfikował 17 procent populacji pacjentów, którzy wzbogacili się o nosicieli mutacji. Immunobarowywanie próbek pobranych od pacjentów z tej biopsji zapewnia dobrą ogólną czułość i pozytywne wartości predykcyjne, ale wskazuje na wymóg analizy mutacyjnej tylko w na 29 (3 procent) wszystkich przypadków (Tabela 3 Dodatku Aneks).
W porównaniu z etapem modelu połączonym z analizą niestabilności mikrosatelitarnej na etapie 2 (przy optymalnym poziomie odcięcia prawdopodobieństwa 0,05), kryteria Amsterdamu w połączeniu z niestabilnością mikrosatelitarną miały niską czułość (39 procent, w porównaniu z 65 procentami w naszym modelu) ale dodatnia wartość predykcyjna równa 100 procent. Kombinacja kryteriów Bethesda i niestabilności mikrosatelitarnej była wrażliwa (88 procent), ale miała dodatnią wartość predykcyjną jedynie 32 procent, w porównaniu z 80 procentami w naszym modelu. Chociaż włączenie analizy niestabilności mikrosatelitarnej zwiększyło zdolność przewidywania stanu nosiciela dla wszystkich punktów odcięcia na etapie naszego modelu oraz dla kryteriów Amsterdam i Bethesda, okazało się klinicznie użyteczne, wymagałoby genotypowania DNA z próbek biopsyjnych w obrębie bardzo krótki czas po biopsji diagnostycznej.
Zestaw replikacji
Analiza mutacyjna DNA linii zarodkowej z mutacji zidentyfikowanych w serii replikacyjnej w 35 ze 155 próbek (23 procent): 19 mutacji w MLH1, 13 w MSH2 i 3 w MSH6
[więcej w: poradnia alergologiczna dla dzieci, piperine forte gdzie kupić, operacja na zaćmę cena ]
[hasła pokrewne: feksofenadyna, jąkanie wczesnodziecięce, helimed katowice ]