Aktywacja Mutacji Stymulującego białka G w zespole McCune-Albrighta ad 5

Analiza kilku próbek tkanek od Pacjenta wykazała wzór przypominający nowotwory przysadki, ze zmiennymi proporcjami pasm nienormalnych i typu dzikiego (ryc. 1). Podobne wyniki uzyskano dla tkanek trzech pozostałych pacjentów (dane niepokazane). Aby zidentyfikować specyficzne mutacje odpowiedzialne za nieprawidłowe wzorce, zamplifikowane próbki DNA analizowano przez hybrydyzację swoistą dla oligonukleotydu allelowego. W tej technice DNA wiąże się z filtrami nylonowymi i hybrydyzuje w wysokiej ostrości z znakowanymi radioaktywnie sondami oligonukleotydowymi, które albo pasują do sekwencji typu dzikiego, albo zawierają specyficzne substytucje pojedynczej zasady. Analiza z użyciem sondy oligonukleotydowej R201 typu dzikiego i mutanta R201C i R201H ujawniła, że nieprawidłowości DNA ujawnione przez DGGE u każdego pacjenta mogą być uwzględnione przez jedną z dwóch wcześniej zdefiniowanych mutacji aktywujących missense w Arg201. Różne tkanki od pojedynczego pacjenta miały różne ilości tego samego zmutowanego allelu (R201C lub R201H). Co więcej, dla każdej próbki względny udział DNA obecnego w nieprawidłowych górnych pasmach w DGGE korelował dobrze ze względnym odsetkiem zmutowanego allelu określonym przez hybrydyzację oligonukleotydową specyficzną dla allelu (Fig. 1). Wyniki były negatywne przy użyciu DNA przygotowanego z sześciu zatopionych w parafinie tkanek od pacjentów bez zespołu McCune-Albrighta.
Badanie przesiewowe amplifikowanego PCR amplifikowanego 218-bp fragmentu obejmującego ekson 9 z wybranych tkanek od czterech pacjentów nie wykazało żadnych dowodów mutacji (dane nie pokazane). W tych eksperymentach próbki przysadki nowotworowej, o których wiadomo, że zawierają dwie różne mutacje missense kodujące substytucje w Gin227 w eksonie 9, powodowały nieprawidłowe wzorce.
Pacjent
Ryc. 2. Ryc. 2. Korelacja liczebności zmutowanych alleli z patologicznymi nieprawidłowościami w tkance jajnika u pacjenta 1. Na środku (x 50) pokazano przekrój z zalążkowej sekcji jajnika od Pacjenta 1. Dwa przedstawione obszary, pokazane przy większym powiększeniu (x 120), zostały rozcięte i przeanalizowane niezależnie; obszar A ukazuje kora jajnikowa zawierająca pęcherzyki pierwotne i podszerstek pęcherzyka pęcherzykowego obszaru B zawierający luteinizowaną tarczę. Bloty pokazujące wyniki hybrydyzacji DNA z tych regionów z sondami oligonukleotydowymi typu dzikiego R201 i zmutowanych R201C po amplifikacji PCR dla całego odcinka jajnika, obszaru A i obszaru B pokazano po prawej stronie.
Badanie przesiewowe pod kątem mutacji w eksonie 8 ujawniło mutację R201C w zamrożonych wycinkach chirurgicznych obu jajników od Pacjenta (ryc. 1). Ta sama mutacja była również obecna w genomowym DNA wyizolowanym z próbki wątroby zatopionej w parafinie i z krwi pełnej (ryc. 1). Mutację R201C potwierdzono przez bezpośrednie sekwencjonowanie DNA amplifikowanego z wątroby i jajnika (dane nie pokazane). Obszar histologicznie nieprawidłowej tkanki jajnika zawierał większą część zmutowanych alleli niż sąsiadujący obszar prawidłowy (ryc. 2). DNA wyizolowany z regionu próbki zatopionej w parafinie zawierającej podścielisko korowe i pęcherzyki pierwotne nie zawierał praktycznie żadnych zmutowanych alleli, podczas gdy z regionu luteinizowanych komórek pęcherzykowych, których obecność jest nienormalna u trzyletniej dziewczynki, miały równie intensywne sygnały dla normalnych i zmutowanych sekwencji, co sugeruje, że prawie wszystkie komórki z tego obszaru były heterozygotyczne pod względem mutacji aktywującej
[hasła pokrewne: witamina c lewoskrętna właściwości, olx bystrzyca kłodzka, dyżury aptek olecko ]